Mijn wijze buurvrouw zei het vroeger al: Verenig het nuttige met het aangename. Of las ik het op een tegeltje? Of op een scheurkalender op een wc-deur in een studentenhuis? Het is in ieder geval blijven hangen, en precies wat ik dit weekend in praktijk bracht. Om geld in te zamelen voor Plan Nederland meldde ik me een aantal weken geleden aan op het platform www.yourmilesmatter.nl van Nationale Nederlanden, waar ik mezelf een kilometerdoel stelde. Vóór 21 november wil ik 165 kilometer afgelegd hebben. Iedereen die mijn goede doel steunt mag me sponsoren per kilometer: hoe meer ik loop, hoe meer geld er naar Plan Nederland gaat!

 

Om die queeste enigszins te veraangenamen ging ik een hardloopwedstrijd plannen. Je maakt immers een stuk makkelijker kilometers op het moment dat je ergens naartoe traint. En als je je dan toch in het zweet gaat werken, dan kun je dat toch net zo goed doen in Griekenland? Dat dacht ik ook. Daarom rende ik afgelopen zaterdag een ‘mini-marathon' van 10 kilometer op het Griekse eiland Spetses. Waar het 25 graden Celsius is. En de zon schijnt. En heuvels zijn. Je moet het immers wel een beetje leuk / uitdagend houden (doorhalen wat niet van toepassing is – hoewel eigenlijk beiden van toepassing zijn). 

 

 

Met mede-bloggers Marit van Fitwithmarit, Kelly van Running girls Groningen en Patty en Stephanie van Happyfoodlovers

 

Die 10 kilometer, die gingen zo. Mijn gedachten als stream of consciousness, per kilometer:

 

1 km

Eerste constatering: Grieken houden zich niet aan ongeschreven hardloopregels (rechts houden als je langzaam loopt, links inhouden). Iedereen loopt kriskras door elkaar, dus ik zigzag als een malle tussen de Petropoulossen en Karstanikossen door.

 

2 km

Tweede constatering: 25 graden Celsius en strakke lycra broekjes die gedragen worden door hardlopende mannen zijn een curieuze combinatie.

 

 

Ik zei het toch: strakke broekjes. In volle glorie. Ook op de mat bij de masseuse.

 

3 km

Griekse hardlopers dragen graag van die neusstrips die zware snurkers gebruiken om meer lucht te krijgen. Het staat ze prachtig.

 

4 km

Heuveltjes in Griekenland zijn niet hetzelfde als heuvels in het Vondelpark in Amsterdam. Dámn, ik voel het nu al in mijn benen. 

 

5 km

Een blik op het volk langs de kant leert me dat naast strakke broekjes ook Speedo’s en soortgelijke ballenknijpers onverminderd populair zijn bij Griekse mannen. Ben ik de enige wie dat zo opvalt?

 

 

In mijn oranje race shirt van Nationale Nederlanden. Gelukkig staat oranje me bijzónder goed.

 

6 km

Ik zweet. Hoe kan dat? Ik zweet alleen tijdens bikram yoga! Stomme heuvels.

 

7 km 

Berg af gaat steeds beter, berg op wordt steeds zwaarder. Pfff, lopen in Griekenland is echt, écht niet hetzelfde als in Nederland.

 

 

Wauw. Hardlopen was zelden zo mooi. 

 

8 km 

Maar wauw, dit UITZICHT. Het liefst zou ik elke bocht even stil gaan staan om foto’s te maken. 

 

9 km

Ik ben er bijna. Shit, dat betekent dat het voorbij is. Ik wil niet dat het voorbij is!

 

10 km

Ik ga gewoon onder de 50 minuten lopen. Ja echt: mijn eindtijd wordt 49 minuten en een paar seconden. Woop Woop! En zie ik daar nou een regenboog bij de finish? JA! EEN REGENBOOG! 

 

 

De finish!

 

Goed, je begrijpt het: dit is voor herhaling vatbaar. Wie weet nog een leuke run in het buitenland? Oh, en mij sponsoren mag natuurlijk nog steeds – ik heb nog tot 21 november om mijn kilometerdoel te halen. Het is cliché, maar wel echt waar: elke cent helpt. 

 

SPONSOR ME —> Klik hier <—

 

Thanks 🙂

 

– Dit is een advertorial, wat betekent dat het een gesponsord artikel is. Dat verandert verder niets: mijn mening blijft ongezouten, de inhoud blijft oprecht. –