Zomaar een doordeweekse dag laat in september. Vermoeid van een lange dag op de set ben ik onderweg naar huis. De ritmische cadans van het spoor maakt me slaperig. Ik laat mijn hoofd tegen het raam leunen en staar gedachteloos naar buiten. Een laagstaand zonnetje werpt een oranje-gouden gloed over de velden die aan mijn zicht voorbij schieten. Ik sluit mijn ogen en langzaam glijd ik weg in een slaap …

 

-2.5 Kilo Per Week

Ineens word ik ruw terug de wereld in geslingerd wanneer mijn telefoon gaat. Het is vriendin S. S. heeft enige tijd geleden besloten dat het genoeg is geweest: ze gaat op dieet. Minimaal 10 kilo moet eraf. S. kennende – type ongeduldig, competitief en enorm gemotiveerd – gaat dat niet met, pak hem beet, 2 kilootjes per maand. Neen, die 10 kilo moeten in 4 weken verleden tijd zijn.

 

S. is streng. Wat betreft haar dieet dan. Ik heb echter geen idee waar dit vandaan komt; waar S. eerder te pas en te onpas zichzelf verwende met een taartje hier, taartje daar (werkelijk waar: ik keek mijn ogen uit!), zo zweert S. nu zelfs het koekje bij de koffie af. Een boterham bij het ontbijt is al helemaal uit den boze.

 

Paniekaanval

Enfin, terug naar het telefoongesprek. S. staat in de supermarkt en heeft een paniekaanval. Die ik dus mag gaan oplossen. De aanleiding van de paniekaanval is het maken van een gezonde keuze voor het avondeten. Op mijn YouTubekanaal keek ze namelijk mijn filmpje ter inspiratie voor haar avondeten en besloot inkopen te doen voor deze geitenkaassalade.

 

 

Dit is niet de foto van Angela's recept; daarvoor kun je hier de video bekijken. Klik op de foto voor het recept van deze salade.

 

Heel veel vet

Al bij het uitzoeken van de geitenkaas gaat het mis: paniek in de tent! “Waarom freak je nou zo dan?”, vraag ik S. “Ik freak helemaal niet!”, krijst ze zowat in mijn oor. De man tegenover me werpt me een veelbetekenende blik toe en ik doe mijn best niet in de lach te schieten. “Weet je wel hoeveel vet daar in zit?! Je weet toch dat ik wil afvallen? Zo lukt het me nooit!”.

 

Ontzettend streng

Ik haal even diep adem en bedenk hoe ik hier nu het beste op kan reageren. Een slechte ontwikkeling vind ik het; S. is namelijk in korte tijd van het ene uiterste naar het andere uiterste gegaan wat haar eetpatroon betreft. Ze is ontzettend streng voor zichzelf en staat zichzelf nog maar weinig toe. Desondanks is ze nog maar 1,5 kilo in 2 maanden tijd kwijt.

 

Eetbuien

Dat klinkt vreemd, maar er is wel degelijk een logische verklaring voor. Uit (tevens eigen) ervaring weet ik namelijk dat hoe strenger je voor jezelf bent wat betreft je dieet, hoe moeilijker dit dieet vol te houden is. Het gevolg hiervan is dat je hierdoor doorgaans sneller zult snoepen en zelfs serieuze eetbuien kunt krijgen. Natuurlijk staat dit gewichtsverlies in de weg. Sterker nog: dit gedrag zal zeer waarschijnlijk zelf leiden tot gewichtstoename, in plaats van gewichtsafname.

 

Stress

Streng zijn voor jezelf kan zodoende ongewenste lichamelijke gevolgen hebben, maar nog belangrijker is dat het vervelende mentale gevolgen kan hebben. Dit zie je bijvoorbeeld ook terug bij S., die stress ervaart wanneer ze boodschappen doet.

 

Ben. En Jerry. De enige 2 oplossingen

Ik besluit voor nu voor de makkelijke weg te kiezen en opper S. om voor een magerdere eiwitbron te kiezen, bijvoorbeeld kip. Volgende week zie ik S. weer. Bij voorkeur onder het genot van een wijntje moeten wij toch eens praten over de manier waarop voornemens is die 10 kilo kwijt te raken. Ik kan je nu alvast vertellen: om haar doel van 10 kg gewicht te verliezen moet ze van mij af en toe genieten van Ben. En van Jerry.