Vijfendertig jaar ben ik als ik ga samenwonen. Het is midden jaren negentig, ik heb zeventien jaar alleen gewoond en kijk er naar uit om nu samen een huis te gaan delen. Heerlijk! O ja, en by the way: ik eet ook al zeventien jaar lang vegetarisch. Geen vlees en geen vis. En hij wel. Hoe gaan we dat regelen?

 

Ik ken inmiddels heel wat vegetariërs die hun eetpatroon hebben veranderd toen ze gingen samenwonen of een gezin kregen. Een paar varianten: híj vindt dat vegetarische gedoe een absurde bevlieging die gewoon over moet zijn als zij bij hem in wil trekken. Of: zíj is strak veganistisch en hij vindt dat soms best wel lekker. Maar hij is ook een fanatieke en broodmagere sporter die vindt dat hij dat lapje vlees soms echt nodig heeft. Dus terwijl zij de kikkererwtensalade met tahin klaarmaakt, bakt hij voor zichzelf een extra biefstukje of mikt wat spekjes in de pan. Of deze: dochterlief is elf en na Bambi weigert ze categorisch alle vlees. Dus kookt moeders elke dag zuchtend vlees én vegetarisch. Want ja, dat kind moet natuurlijk wel alle voedingsstoffen binnenkrijgen. Of zij is vleeseter en hij vegetarisch, maar dan wel een die soms een dagje overslaat. Als ze gaan samenwonen slaat hij wat vaker een dagje over, en nog eens, en nog eens. Totdat ze allebei vergeten zijn dat hij ooit vegetarisch at. 

 

 

Tot welke categorie gaan wij behoren? We hebben het er nog niet uitgebreid over gehad en ik ga er vanuit dat het iets zal worden van ik-vegetarisch-en-hij-bakt-er-wat-spekjes-bij. Maar dan ziet hij op een avond een documentaire over de bio-industrie die zoveel indruk maakt dat hij dezelfde avond nog meedeelt vegetarisch te gaan eten zodra we samenwonen. En ik voel me de koning te rijk: dat is nog eens een samenwoon-cadeau! Niet veel later is er weer een salmonellaschandaal en dan is zijn maat helemaal vol: nog voordat we samenwonen stopt hij van de ene op de andere dag helemaal met vlees. Binnen de kortste keren kookt hij ook de lekkerste vegetarische gerechten en de braadslee en de vleesmessen die hij meebrengt in het huishouden verdwijnen eerst naar zolder en een paar jaar later naar de rommelmarkt.  

 

Hoe dit vegetarische sprookje afloopt? Gewoon, zoals dat in sprookjes gaat: we leven nog lang, vegetarisch en gelukkig.