Zoals in het eerste artikel van deze serie al duidelijk is geworden, draait het bij fotograferen allemaal om het optimaal gebruiken en vastleggen van licht. Wanneer je fotografeert in een van de handmatige standen, ook wel manuele standen genoemd, kun je de camera op zijn volle kracht gebruiken. Dat wil ik leren, dus ik ga naar de manuele standen, te vinden onder de letters M, A, S of P op de draaiknop van je camera.

Wat betekenen die letters?

M = manueel. Dit betekent dat je alle instellingen die je kúnt instellen, handmatig in móet stellen.

A = diafragma. Dit betekent dat je zelf gaat spelen met de instelling van het diafragma (zie hieronder voor meer uitleg over het diafragma). De camera stelt in deze stand automatisch de sluitertijd en de ISO-waarde in. In deze stand fotografeer ik voor de foto’s bij dit artikel!

S = sluitertijd. Je kunt in deze stand zelf de sluitertijd handmatig instellen, terwijl de camera automatisch de andere waarden bepaalt, zoals het diafragma en de ISO-waarde.

Scherpte-diepte

Voor mijn food fotografie wil ik graag werken met scherpte-diepte. Dit betekent dat er iets in de foto zichtbaar is dat heel scherp is (bijvoorbeeld een basilicumblaadje op een salade caprese), terwijl de rest van de foto waziger is. Zo’n effect krijg je door te spelen met het diafragma (dus in de A-stand). Hoe precies? Door het diafragma groot te maken (bv. f/2). Een klein diafragma (zoals f/30) zorgt er juist voor dat vrijwel alles in de foto scherp is, en niets wazig wordt.

Klein diafragma f/2 = wazige achtergrond
Groot diafragma f/30 = alles scherp op de foto  

In de praktijk ziet dat er zo uit:

Groot diafragma f/2 = wazige achtergrond

 

Klein diafragma f/30 = alles scherp op de foto

 

Welke lenzen zijn er?

Niet elke lens is even goed voor elk doel. Omdat ik voor mijn food fotografie van dichtbij wil fotografen is voor mijn camera vooral de diafragma instelling van belang. Een standaard lens is doorgaans 18-55mm f3.5-5.6. Dit betekent dat het diafragma tussen de f/3.5 stand en de f/5.6 stand kan bewegen. Je kunt met deze standaard lens dus inzoomen en uitzoomen.

Vaste lenzen hebben vaak een kleiner getal dan zoom-lenzen. Op een vaste lens van bijvoorbeeld 35mm f/1.4 is het kleinste getal 1.4. Dat is beter dan f/3.5, omdat er dan meer licht binnen kan komen én je kan er een wazigere achtergrond mee krijgen. Dit soort lenzen zijn daarom ook duurder.

Zoals ik hierboven alinea heb uitgelegd is voor een mooie wazige achtergrond met een scherpgesteld focuspunt een zo klein mogelijk diafragma nodig (bv. f/2). Ik vond er een die nóg kleiner kan: maar liefst f/1.4.

De lens die ik daarom heb gekozen voor mijn food fotografie is 28 mm f/1.4

Een vaste lens is een investering, want ze zijn vaak iets duurder dan lenzen waarmee je kunt inzoomen of uitzoomen. Dat komt doordat alleen vaste lenzen zo’n groot diafragma (tot f/1.4) kunnen hebben, waarmee ze meer licht kunnen vangen en dus een nog mooiere wazige achtergrond met scherpgesteld focuspunt kunnen geven.

Waar staat de 28 mm voor?

Goede vraag! Dat is de brandpuntsafstand van je camera. Bij mijn lens (28 mm f/1.4) ligt dat punt op 28 millimeter afstand; dat is gemiddeld. Een kleinere brandpuntsafstand geeft een grotere beeldhoek (dus wijder zicht), een grotere brandpuntsafstand (bijvoorbeeld 70 millimeter) noem je een telelens. Die laatste gebruik je bijvoorbeeld als je van grote afstand een klein vogeltje in een boom wilt fotograferen.

---

Dit artikel behoort tot een serie over fotograferen met een spiegelreflexcamera voor beginners.

HELP! Diafragma? F-waarde? | Beginnen met spiegelreflexcamera DSLR (deel 1)

Welke lens voor scherpte-diepte? | Food fotografie met spiegelreflex DSLR (deel 2)

Lichtgebruik en ISO waarde | Beginnen met spiegelreflexcamera DSLR (deel 3)