logo
FOODSPIRATION

Als vegetariër op reis in Nepal

101114094823Untitled1.jpg

Zesentwintig ben ik als ik voor drie jaar vertrek naar Nepal. Ik ga er werken in de ontwikkelingssamenwerking; een droombaan. O ja, en ik eet al jaren vegetarisch en wil dat graag voortzetten. Me inlezend in het land en de cultuur lijkt dat geen probleem: de koeien zijn er heilig en worden zeker niet gegeten en de hoogste kasten hanteren een strikt vleesloos dieet. Mooi! Tot zover de voorbereidingen en de theorie. 

 

Op mijn werkplek in het hooggebergte begint de praktijk. Er wonen vooral minder hoge kasten en als het even kan eten zij kip, varkens, geiten of waterbuffels. Alleen een paar conservatieve brahmanen van de hoogste kaste eten nog volledig vleesloos. Dat valt tegen. Mijn Nederlandse baas woont er al jaren en eet ook vegetarisch. Ik vraag hem hoe ik duidelijk kan maken wat ik wil. Vrij eenvoudig, volgens hem. ‘’Zeg maar dat je een brahmaan bent, dan is het direct duidelijk voor ze. Doe ik ook en het werkt altijd’’.

 

Mijn vuurdoop volgt als we eten bij een grote boerenfamilie waar zojuist een geit is geslacht die triomfantelijk wordt binnengedragen. Uiteraard krijgen de gasten het beste stuk en alle blikken richten zich op mij. Ik slik en realiseer me dat wat ik nu ga zeggen moet zorgen voor drie jaar probleemloos vegetarisch eten. In houterig Nepalees stamel ik dat ik een brahmaan ben en daarom geen vlees eet.

 

 

Op zoek naar een lekker gerecht zonder vlees? Probeer dan eens deze veganistische wraps van sla, vol groente en tempeh.

 

Ik verwacht begrip, geknik of instemmende geluiden. Maar in plaats daarvan zijn er ongelovige gezichten, gelach en discussies waarin ook mijn baas zich mengt. Verstaan doe ik het niet en snappen nog minder. Mijn humeur daalt: is dit nou dat vreedzame, vriendelijke en van nature vegetarische bergvolk? Bah.

 

Nog nahikkend van de lach legt mijn baas het me later uit. Híj is namelijk een lange magere man met donker haar en een spits gezicht. Iedereen gelooft direct dat hij een brahmaan is; zo zien alle brahmanen in Nepal er namelijk uit. Maar als er een vrouw opduikt met blonde krullen en een Hollandse ronde toet die zegt dat ze brahmaan is, ja, dan staan ze toch te kijken. Dat kan niet waar zijn.

 

Uiteindelijk komt het goed. Ik leer hoe ik in rap Nepalees moet zeggen dat ik weliswaar geen brahmaan ben maar wel dezelfde eetgewoonten heb. En dat wordt vervolgens drie jaar lang zonder vragen geaccepteerd. Ik leef er dus nog drie jaar lang en gelukkig vegetarisch.

REACTIES
LOG IN OM EEN REACTIE TE PLAATSEN

Inloggen Via Social

Inloggen met wachtwoord

Nog geen reacties