Nee, ik ben geen moslim. Sterker nog: ik ben atheïst. Toch doe ik voor één dag mee aan de Ramadan; de vastentijd van gelovigen die de Islam aanhangen. Dan eet of drink je niets, van zonsopgang (op dit moment rond 3u) tot zonsondergang (even na 22u). Ik doe dit uit nieuwsgierigheid, uit oprechte interesse, uit piëteit met mijn collega Sarah (die moslim is en de hele Ramadan vast). For the record: ik doe alleen mee aan het stukje vasten. Voor moslims gaat de Ramadan over veel meer dan (niet) eten; het gaat over bidden, over je ziel reinigen, over dichter tot elkaar komen en over een voorbeeld zijn voor je medemens. Mooi, als je het mij vraagt. Maar ik begin bij het begin: één dag vasten.

-> Lees ook: 5 Dingen die je nog niet wist over de Ramadan 

Vorige week vastte ik al een dag, vandaag doe ik het opnieuw een dag. Die eerste dag was zwaar, maar tegelijkertijd beviel het me beter dan verwacht. Honger hebben is voor mij, als in principe goed doorvoede Westerling, dus echt een emotie. Die kun je wegstoppen. Dat kost mentale kracht, maar geeft je tegelijkertijd ook een gevoel van controle over je lichaam. Mentale kracht versus de fysieke wensen van je lichaam. Ik volgde tijdens mijn dag vasten zelfs een les bikram yoga. Kan dus gewoon. Overigens valt de neiging om te bunkeren na zonsondergang ook verrassend mee: ik at een mega portie kwark met fruit en noten, wachtte een half uurtje, en at toen linzensoep en een paar crackers. En heb zelden zo lekker geslapen als die avond. Goed, 4 redenen waarom een dag lang vasten geen gek idee is. En een kritische kanttekening.

FOOD???????????? Although I was craving water (yes, really????) more than anything else, this fruity plate was DEVINE. So I had a second one. And a third. But have to admit that I’m intrigued by the fasting ritual. It clears your mind. Makes you open up to other things, less involved with daily routine. A feeling I usually only have when I travel half the globe. I think I’m gonna go for another day of fasting next week on Tuesday. Who’s with me????? #ramadan #voorbeginners #vret0n

Een foto die is geplaatst door Foodness.nl: Claartje Schröder (@foodnessnl) op 8 Jun 2016 om 1:37 PDT

1. Het geeft rust

Normaal ben ik de hele dag bezig met eten. Wanneer ga ik eten? Wat ga ik maken? Moet ik nog boodschappen halen? Wáár haal ik mijn boodschappen? Wie eten er mee? Kan ik het bewaren? Zijn er nog restjes van gisteren? Als je een dag lang vast geeft dat rust: je eet namelijk NIET. Wel zo duidelijk.

 

2. Je beseft dat je mentaal sterker bent dan je denkt

Van tevoren lijkt het bijna onhaalbaar, een hele dag niet eten. Zoals ik al zei besef je tijdens een dag vasten dat zo’n hongergevoel ook maar een gevoel is. Dat het weer weg ebt. Er zal ongetwijfeld iets spartaans aan ten grondslag liggen, maar ik kickte erop dat ik mentaal sterk genoeg was om een dag niet te eten. Ergens in de verte vergelijkbaar met het rennen van een lange afstand: dat je na 15 kilometer rennen voelt dat je lichaam iets wil (stoppen), terwijl je hoofd iets anders wil (verder rennen). En dat je hoofd wint van je lichaam. KICK.

 

3. Je wordt helderder in je hoofd

Dit klinkt zweverig, maar ik vond dit persoonlijk het mooiste effect van vasten. In het boeddhisme zijn veel monniken die periodes lang vasten om dichter in de buurt van Verlichting te komen – en ineens klonk dat heel logisch. Alsof je door het stoppen van iets alledaags als eten, datgene wat ‘aards’ is meer achter je kunt laten. Ik voelde me alsof ik los kwam van mijn dagelijkse to do lijst. In helikopterview kijk je dan naar grotere lijnen in je leven; iets wat me doorgaans alleen overkomt als ik op reis ben, of twee uur lang ga wandelen.

 

One of the results from yesterday’s filming day: Moroccan almond cookies???? Ever tried ‘m? @sarahsaartje & I have outdone ourselves! Video will be online later this month???? #cookies #almond #shitloadofsugar #suikerfeest

Een foto die is geplaatst door Foodness.nl: Claartje Schröder (@foodnessnl) op 3 Mei 2016 om 11:32 PDT

4. Het schept een band

Ook als niet-moslim voelde ik me ineens bij een groep horen: de vastenden. Dat voelt warm en liefdevol. Nee, niemand probeerde me te bekeren. Nee, ik overweeg niet ineens om moslim te worden. Maar ik voel me door het proberen van een van de tradities die bij Islam hoort wel gewaardeerd, alsof het een handreiking is van mij naar een geloof dat ik eigenlijk amper kende. En dat is het natuurlijk eigenlijk ook. Oh, en ik kreeg ládingen koekjes, soep en hapjes van Sarah en haar familie. Zomaar. Zoals ik al zei: warm en liefdevol.

 

Kritiek: Wat ik zelf anders zou doen

Dat niet drinken, dat vond ik het meest zwaar. Geen water, geen thee, niets. Als ik vaker ga vasten – en dat zit er wel in, denk ik – mag ik van mezelf wel water en thee drinken. En kokoswater. Zeker in de zomer.

 

En jij? Zou jij het aandurven om een dagje te vasten?