Wat is er toch met ons eten gebeurd?
Het schijnt dat maar drie procent van de Nederlandse bevolking de etiketten op voedingsmiddelen leest. Ik behoor tot die minderheid, want ik kijk bijna altijd even wat er precies zit in de producten die ik mijn boodschappenmandje gooi. Tegenwoordig is dat trouwens nog een behoorlijke klus. De onbegrijpelijke termen vliegen je om de oren. Want wie weet in hemelsnaam wat lecithine, siliciumdioxide of riboflavine is? Ik niet hoor. Aan de andere kant zie je dat mensen bang zijn voor allerlei stoffen, van zoetstoffen tot E-nummers, terwijl die tot in den treure getest worden en dus in ieder geval niet schadelijk zijn. Of ze echt góed voor je zijn is een tweede, maar direct levensgevaarlijk zijn ze niet – anders hadden ze nooit in ons eten mogen zitten. Pfff, het is maar ingewikkeld…
Wat fabrikanten wat mij betreft in ieder geval moeten doen, is eerlijk zijn over de dingen die ze in hun producten stoppen. Dat is een van de dingen die ik goed vind aan het merk Zonnatura. Zij werken het liefst zoveel mogelijk met natuurlijke en biologische producten, maar geven ook toe dat je soms niet ontkomt aan toevoegingen omwille van onder andere houdbaarheid – en ze zetten die toevoegingen dan ook gewoon met hun volledige naam op de verpakking. Kijk, da’s tenminste eerlijk.
Eigenlijk zouden alle voedingsproducenten op de manier van Zonnatura moeten werken, wat mij betreft. Zo min mogelijk conserveringsmiddelen en E-nummers gebruiken in je producten, zo veel mogelijk biologische bestanddelen, en verder vooral eerlijk zijn over wat erin zit. Zo doet Zonnatura het al 60 jaar, en steeds meer mensen beginnen dat te waarderen. Dus geen groene thee met een drupje aarbei-extract uit de fabriek verkopen als aardbeienthee, maar er echte gedroogde aardbeien in doen – ik noem maar wat. Overigens zijn E-nummers helemaal niet altijd slecht, zoals je hier kunt lezen, maar komt de angst voor E-nummers ten dele voort uit een angst voor fabrieksvoer. Wat terecht is, aangezien in bijna alle verpakte voedingsmiddelen onnodig veel suiker, vet, conserveringsmiddelen of andere onnodige toevoegingen zitten.
Tussendoortje-tip: Besmeer een maïswafel amarant (met rozemarijn en zeezout) met pindakaas en appel, en eventueel wat honing en sesamzaadjes. Een mini-taartje!
Een voorbeeld van een etiket van een product van Zonnatura: de maïswafel amarant (met rozemarijn en zeezout) bestaat uit biologische gepofte mais (87%), gepofte amarant (10%), rozemarijn, zeezout, zonnebloemolie en een emulgator: zonnebloemlecithine. Oh, en alle ingrediënten zijn biologische, op het zeezout na. Besmeer zo’n maïswafel eens met pindakaas, leg er een paar plakjes appel op en bestrooi eventueel nog met wat sesamzaadjes of een drupje honing. Een ideaal tussendoortje! Zonnatura heeft ook kant-en-klare tussendoortjes voor momenten waarop je geen tijd hebt om zelf iets te beleggen, zoals de notenfruitreep met amarant en pure chocolade. Let wel op: dat er zo min mogelijk onnodige conserveringsmiddelen en rotzooi in zit wil niet zeggen dat je rustig acht van deze repen achter elkaar kunt eten zonder dik te worden. Ook natuurlijke en biologische producten bevatten gewoon suikers en calorieën, dus ook de repen van Zonnatura moet je met mate eten. Maar, nog veel belangrijker, je moet er vooral van genieten!
– Dit is een advertorial, wat betekent dat het een gesponsord artikel is. Dat verandert verder niets: mijn mening blijft ongezouten, de inhoud blijft oprecht. –
Volg me ook op Instagram!
Daar deel ik nog veel meer recepten, foodie tips, nieuwe hotspots & gekkigheid uit mijn dagelijkse leven. Zie ik je daar?
x Claartje
REACTIES
LOG IN OM EEN REACTIE TE PLAATSEN
Inloggen Via Social
Inloggen met wachtwoord
Nog geen reacties